hani derler ya. sınavda ilk aklına gelenden vazgeçme. o mutlaka doğrudur... peki her durum için sorgulasak bu sözü, var mıdır gerçeklik payı...
ilk kez karşılaştığın biri hakkında akla gelen ilk izlenimler mesela... telefonun çalışını duyduğun anda aklına gelen ilk kişi... evde yapılan yemeği düşündüğünde aklına gelen ilk yemek... anneni mi babanı mı en çok seviyorsun sorusunda içinde gizlediğin ilk isim... ya da bi' cümle okuduğunda aklına gelen ilk şey...
ben genelde ilkine inanmayı seçip sonrasında da -işkence niyetine midir bilmem- ya değilse? seçeneklerini türeterek kendimi tüketenlerdenim. severim kendim hakkında felaket tellağı yapmaya. "yedi numara" vari senaryolar üretmeye...
sahi hatırlayan var mıdır hala yedi numarayı?
izlemekten vazgeçemediğim, arkadaşlığın bütün duraklarına uğratan dizimi...
bi arkadaş ki çat kapı gidebileceğin,
bi arkadaş ki canın sıkkın olduğunda her şeyine katlanabilecek,
bi arkadaş ki ne yaparsan yap sorgulamadan yanında bulunacak,
bi arkadaş ki yüzün ağrıyıncaya kadar güldürecek,
bi arkadaş ki manidar bi havada kim o? sorularına "bi arkadaş" diyebileceğin...
sahi!
kim o? "bi arkadaş"....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder